Γυναικείο Ποδόσφαιρο

Η προπονήτρια ποδοσφαίρου, Βούλα Μαρινοπούλου, στο «gipedo.eu»!

Η αγάπη για τον αθλητισμό, η πορεία με «φόντο» τον πρωταθλητισμό, το όνειρο για την ένταξη της στον δρόμο της καταξίωσης, ύστερα από περίσσεια εργασία και έντονη αφοσίωση… Για ένα κορίτσι το οποίο αποτελεί ‘κόσμημα’ για τη δική μας κοινωνία, για μια πραγματική κυρία, προικισμένη με άφθονα προσόντα, δυναμισμό και κυριαρχία!

Για τη γυναίκα, η οποία έχει κερδίσει με το «σπαθί» της το δικό της «στοίχημα» στον Νομό Αττικής, Μαγνησίας και Θεσσαλίας, για την αγαπημένη μας, Βούλα Μαρινοπούλου, η οποία έχει συμμετάσχει στις προπονήσεις της Εθνικής μας ομάδας με τόλμη, πάθος και λατρεία… Στοιχεία τα οποία φανερώνονται, περίτρανα, από τα ακόλουθα λόγια της ίδιας, η οποία αποτελεί, σαφώς, τον «φάρο» για τη διέλευση  στο «φωτεινό τούνελ» της θηλυκής αυτοδυναμίας!

«Εγώ σε συνεργασία με μερικές, ακόμα, πρώην αθλήτριες  δημιουργήσαμε, πριν αρκετά έτη, την ποδοσφαιρική ομάδα του Κένταυρου Λάρισας. Συγκεκριμένα, το γυναικείο συγκρότημα συστάθηκε το έτος 2014 και άμεσα η ομάδα συμμετείχε στο Πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής κατηγορίας. Την πρώτη σεζόν, το συγκρότημα μας τερμάτισε στην 4^η θέση του βαθμολογικού πίνακα, έχοντας ως έδρα την Ανθούπολη Λάρισας Στην συνέχεια, όμως, συστάθηκε η Α.Ε. Λάρισας, η οποία είχε τη βοήθεια πολλών ατόμων, προκειμένου να προοδεύσει στον αθλητικό χώρο, Αντίθετα, εμείς δεν μπορέσαμε να ανταπεξέλθουμε στις απαιτήσεις τη διοργάνωσης, αφού δεν είχαμε τη βοήθεια των χορηγών που θέλαμε, με συνέπεια το έτος 2015 να σταματήσει η λειτουργία του Κένταυρου Λάρισας.

Από τότε μέχρι σήμερα, η γυναικεία ομάδα ποδοσφαίρου του Κενταύρου Λάρισας δεν έχει δώσει το παρών σε κάποιον θεσμό,ενώ εγώ δε μένω πλέον στον Νομό Λάρισας. Εδώ και αρκετό καιρό, κατοικών στον Πύργο Ηλείας, εργάζομαι σε κάποιο επώνυμο κατάστημα και ευελπιστώ να συνεργαστώ με κάποια αθλητική ομάδα στο μέλλον», ήταν τα πρώτα λόγια της Βούλας Μαρινοπούλου, η οποία αναφέρθηκε στην συνέχεια στην αθλητική της καριέρα από τα παιδικά της έτη μέχρι σήμερα. 

«Η ενασχόληση μου με τον αθλητισμό χρονολογείται το έτος 2001, όταν εντάχτηκα στο ρόστερ του Εθνικού Ελληνορώσων, έχοντας ως προπονητή τον κ. Ευάγγελο Μενεμενόγλου. Τότε, διένυα το 18^ο έτος της ηλικίας μου, η ομάδα μετείχε στο Πρωτάθλημα της Γ’ Εθνικής κατηγορίας και εγώ συνεργάστηκα μ’ αυτήν για δύο συναπτά έτη. Ακολούθως, μετακινήθηκα στον Κένταυρο  Λάρισας, στον οποίο αγωνίστηκα δύο, συνολικά, έτη, ενώ στην συνέχεια συνεργάστηκα με τα στελέχη του Ολυμπιακού Βόλου. Ύστερα, μεταγράφηκα στις Αμαζόνες Τρικάλων για 2,5 έτη, ενώ το 2007 αποφοίτησα από την σχολή προπονητών και διέκοψα την ενεργό δράση.

Ήταν το έτος 2012, όταν αποφάσισα να ασχοληθώ, αποκλειστικά, με τον χώρο της προπονητικής , τον οποίο υπηρετώ, ευλαβικά, μέχρι σήμερα», πρόσθεσε η Βούλα Μαρινοπούλου για να αναφεθεί στην συνέχεια στην ασχολία της με άλλα σπορ πριν την απόφαση της να δραστηριοποιηθεί στον χώρο του ποδοσφαίρου.

«Σε πολύ μικρή ηλικία ασχολήθηκα με τον κλασικό αθλητισμό και συγκεκριμένα με το αγώνισμα της ημιαντοχής (800μ) ως μέλος του Αθλητικού Συλλόγου, Ολύμπια Πύργου. Εν συνεχεία, ασχολήθηκα με το σπορ του μπάσκετ, συνδυάζοντας την παρουσία μου με την κατάκτηση της 1^η θέσης στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νεανίδων με την ομάδα του Ύφιτου Πύργου, έχοντας ως προπονητή τον Παναγιώτη Πανουτσόπουλο.

Τρία έτη μετά, αποφάσισα να μετακομίσω στο Λεκανοπέδιο του Νομού Αττικής (Ίλιον). Εκεί αγωνίστηκα ως μπασκετμπολίστρια και ως παίκτρια ποδοσφαίρου σε μερικές ερασιτεχνικές ομάδες, ενώ μαθήτευσα στο Τ.Ε.Ε των Αγίων Αναργύρων. Είμαι φίλος του Παναθηναϊκού, στα παιδικά μου έτη λάτρευα τον διεθνή παίκτη της ομάδας, Δημήτρη Σαραβάκο, αλλά και τον Άγγλο πρώην «σούπερ σταρ», Ντέιβιντ Μπέκαμ στην συνέχεια. Επίσης, είμαι ευγνώμων για το γεγονός πως έχει συμμετάσχει στο τουρνουά με τον Ολυμπιακό Βόλου το οποίο διεξήχθη, παλαιότερα, στην Σερβία, κερδίζοντας πλούσιες εμπειρίες από την συγκεκριμένη διοργάνωση».