Για πολλούς αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση ποδοσφαιριστή και ανθρώπου, αλλά γι’ εμάς, τους πιο ειδικούς ένα άτομο με τρομερές ιδιομορφίες και έντονο το στοιχείο της αυτοκαταστροφής! Ο λόγος, φυσικά, για ποιον άλλον, από τον απίστευτο Λιβεριανό, πάλαι ποτέ, επιθετικό της Α.Ε.Κ. Κρίστοφερ Ρε, ο οποίος μόνο απαρατήρητος δεν έμεινε στη διάρκεια των λίγων μηνών που αγωνίστηκε στους «κιτρινόμαυρους». Ο διεθνής πρώην «νταμπλούχος» με τη Μονακό ξεδίπλωνε, όποτε επιθυμούσε, τις φοβερές αγωνιστικές αρετές του (εκτόπισμα, ταχύτητα, σουτ, κεφαλιά, δύναμη), με συνέπεια να κατορθώσει να μην εξελιχθεί σ’ έναν από τους σπουδαιότερους παίκτες ανά την υφήλιο! Το συγκεκριμένο «επίτευγμα» ήταν, τότε, αποτέλεσμα των στοιχείων της τρομερής απειθαρχίας, την οποία επεδείκνυε ο χαρισματικός «σέντερ-φορ», σ’ όλες, σχεδόν, τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκε, γεγονός το οποίο τον οδήγησε στην πραγματοποίηση μιας ικανοποιητικής καριέρας στον χώρο της μουσικής.
Στο καλλιτεχνικό στερέωμα, ο Κρίστοφερ Ρε διέπρεψε, για μερικά έτη, κερδίζοντας το θερμό χειροκρότημα του κοινού, το οποίο, φυσικά, αδυνατεί, από τότε μέχρι σήμερα, να πιστέψει γιατί ο Κρίστοφερ προτίμησε, εκείνη την εποχή, τον δρόμο της πλήρους ανυπακοής και όχι της τηρησης των καθηκόντων του με απόλυτη ευλάβεια!
Το «προφίλ» του Ρε στο «aekpedia.com»!
Ο Λιβεριανός επιθετικός γεννήθηκε στις 14 Μαΐου 1975 στη Μονρόβια και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην πατρίδα του (Γιάνγκ Κοτόκα, Ιντερνασιονάλ Λα Μοντέιγ, Ινβίζιμπλ Ιλέβεν). Στην συνέχεια αγωνίστηκε στην Μονακό και, αφού δόθηκε για ένα χρόνο δανεικός στην (επίσης γαλλική) Guingamp, μεταγράφηκε στην Άρσεναλ το 1997.
Η πρώτη του χρονιά στους “κανονιέρηδες” ήταν αρκετά πετυχημένη και (χρησιμοποιούμενος κυρίως ως εναλλακτική λύση) κατέκτησε με την ομάδα του Αρσέν Βενγκέρ το ντάμπλ της περιόδου 1997/1998. Η επόμενη χρονιά στην αγγλική ομάδα δεν ξεκίνησε όμως τόσο καλά για τον Ρε και αποφασίστηκε να δοθεί σε κάποια ομάδα ως δανεικός, για να πάρει παιχνίδια στα πόδια του.
Έτσι ο ξάδερφος του παλαιού μεγάλου Λιβεριανού επιθετικού Ζόρζ Γουεά, καταλήγει στην ΑΕΚ ως δανεικός για έξι μήνες. Μάλιστα στην Ελλάδα έρχεται “μετά βαίων και κλάδων”, αφού είναι ήδη ένας αρκετά γνωστός επιθετικός της Premier League.
Οι προσδοκίες είναι μεγάλες, αλλά η προσφορά τελικά ελάχιστη (ταλέντο υπήρχε, αλλά όρεξη για σοβαρή δουλειά δεν φάνηκε να υπάρχει). Ο κόσμος της ΑΕΚ θα τον θυμάται κυρίως για δύο πράγματα: για τις ακροβατικές του τούμπες όταν πανηγύριζε τα λίγα γκολ που πέτυχε και για την επεισοδιακή αποβολή του σε εκτός έδρας ματς με τον Παναθηναικό στο ΟΑΚΑ (0-0 τελικό σκορ). Στο συγκεκριμένο παιχνίδι διαπληκτίστηκε με τον ποδοσφαιριστή του ΠΑΟ Κωνσταντινίδη και τον απώθησε στο πρόσωπο με αποτέλεσμα για λίγα λεπτά να επικρατήσει ένας “χαμός” στο γήπεδο (αποβλήθηκε και ο Μπασινάς του Παναθηναικού). Επίλογος του όλου σκηνικού ήταν ο Ηλίας Ατματσίδης να τρέξει “σφαίρα” από την εστία του και να αρχίσει να σπρώχνει τον Λιβεριανό για να τον βγάλει από το γήπεδο και να ηρεμήσει η κατάσταση. Ουσιαστικά αυτό ήταν και το τέλος της καριέρας του Ρε στην ΑΕΚ. Στην “Ένωση” είχε 11 συμμετοχές και 4 γκολ για το πρωτάθλημα.
Στην συνέχεια της καριέρας του επέστρεψε στην Άρσεναλ αλλά δεν στέριωσε ποτέ κι έγινε τελικά “γυρολόγος” γηπέδων σε μικρές ομάδες της Αγγλίας αλλά και άλλες χώρες. Έπαιξε σε Birmingham City (Αγγλία), Den Bosch (Ολλανδία), Al-Hilal (Σαουδική Αραβία), Bournemouth (Αγγλία), St Mirren (Σκωτία), Persepolis (Ιράν), Bishop’s Stortford και Buckingham Town (Αγγλία). Μετά σταμάτησε το ποδόσφαιρο για τρία χρόνια για να ασχοληθεί με την μουσική (ως μέλος μουσικού συγκροτήματος) και επέστρεψε στην ενεργό δράση το 2007 για να αγωνιστεί για μια τριετία στην Perseman Manokwari (Ινδονησία), πριν αποσυρθεί οριστικά και αποφασίσει να ασχοληθεί με την προπονητική.
Στην καριέρα του είχε 36 συμμετοχές και 11 γκολ με την εθνική Λιβερίας.
